رزین تبادل یونی چیست؟

یکی از راه های که با استفاده از می‌توان به خوبی آب را تصفیه کرد و کارخانجات بسیار زیادی از آن استفاده می‌کنند، این است که از رزین رنگبر استفاده کرد. این رزین ها به دو دسته کاتیونی و آنیونی تقسیم می‌شوند. از اینها می‌توان برای از بین بردن سختی آب، تصفیه آب، یون زدایی و تولید آب فوق خالص کاربرد دارند. رزین سختی گیر ذرات جامد بسیار کوچکی هستند که با انجام یک تغییر شیمیایی در ساختار آب می‌توانند یون های مثبت و منفی نامطلوب محلول در آب را از بین ببرند.

تاریخچه تولید رزین تبادل یونی

در قدیم الایام نیز افراد برای تصفیه آب از سختی گیر رزینی استفاده می‌کنند. این رزین ها اولین بار در سال 1850 کشف شد. اما تا 20 سال بعد از آن در تصفیه آب استفاده نمی‌شد. در سال 1870 بود که آزمایشات ثابت کرد برخی از رزین های معدنی و کانی ها توانایی انجام تبادل یون را دارند. همچنین می‌توان مواد موجود در آب که باعث سختی می‌شوند را با آنها حذف کرد. به این خاطر است که رزین ها از سال 1870 به صورت گسترده در سیستم های تصفیه آب استفاده می‌شدند. اما به خاطر اینکه روی کاتیون ها بی اثر بودند همچنان نیازمند تغییر بودند. بالاخره در سال 1944 رزین تصفیه آب امروزی تولید شد که شامل رزین های کاتیونی و آنیونی به صورت همزمان بود. با بوجود آمدن این رزین پیشرفت بسیار بزرگی در صنعت تصیفه آب رخ داد.

آشنایی بیشتر با رزین‌های تبادل یونی

از این رزین ها برای کاهش و یا حذف کامل املاح موجود در آب مثل:

·         کلسیم

·         منیزیم

·         آهن

·         منگنز

·         نیترات

·         سولفات

·         کلر

·         فلوراید

استفاده می‌شود. برخی از این املاح ساختار آنیونی و برخی ساختار کاتیونی دارند. آنیون ها و کاتیون های رزین سختی گیر با املاح ساختار آنیونی و برخی دیگر ساختار کاتیونی دارند. آنیون ها و کاتیون های رزین با املاح بالا وارد یک واکنش شیمیایی شده و در نهایت باعث از بین رفتن جامدات محلول در آب و تولید آب خالص بدون یون و مواد شیمیایی مضر خواهند شد.